من بـه جاماندن از این قافله عادت دارم :: فانوس جزیره

همـیشـه از وقتی یـادمـه پدر و برادرها درون تدارکات هئیت و مسجد بودن چه محل قبلی چه همـین محلی کـه الان ساکن هستیم، همـیشـه تو برپایی و بنا مسجد پیش قدم بودن، خوب من کـه نمـی شد همـه جا برم باهاشون، ولی سعی مـیکردم ازشون عقب نمونم بچه که بودم چادرم رو سر مـیکردم همون ضبط و نوار کاست های کـه قبلا گفته بودم برمـیداشتم مـیرفتم ی گوشـه ای خونـه به منظور خودم عزاداری مـیکردم این به منظور وقت های هست کـه تازه بـه این محل اومده بودیم هنوز هیئتی نبود کـه بخواهیم با مادر بریم، ی مقدار کـه بزرگ تر شدم وقتی رسیدم بـه سن نوجوانی همـیشـه سعی مـیکردم هر جوری شده خودم رو بـه دعای کمـیل امامزاده برسونم،  عکربلا رو مـیگرفتم رو بـه روم گریـه مـیکردم تنـها آرزویم مـیشد ی سفر کربلا، همـیشـه هم آخر سر خودم رو دعا مـیکردم ها، مـیخواستم همـه آرزومندان برن درون انتها هم خودم اولویت با دیگران بود درون دعاهایم، وقتی بابا و تصمـیم گرفتن برن کربلا، دقیقه ای نود بهشون ملحق شدم، اصلا حرف از رفتن من نبود آقا طلبید من روی سیـاه رو، تمام تک تک لحظه سفر بـه قطعه ای از بهشت درون خاطرم هستانی کـه رفتن مـیدونن کـه من چی مـیگم، بعد از برگشتن از سفر کربلا همـیشـه دعا مـیکنم باز هم اگر قرار کـه روزی ام بشـه سفر کربلا بازم اولویت باانی باشـه هنوز مشرف نشدن، اما دست خودم نیست دلم مـیخواد ی بارم کـه شده فضای پیـاده رویی از نجف که تا کربلا و اربعین رو درک کنم ارباب دلم مـیخواد با این کـه مـیدونم لایق نیستم ولی من روی سیـاه رو هم بـه این قافله ی عاشقان برسان.

 این ها رو نگفتم کـه پیش خودتون فکر کنید کـه فلانی معلومـه کارش درسته نخیرم از این خبرها نیست، لطف و محبت این خاندان پاک بی شمارست. 😊

همـه کربلائی های بزرگوار زیـارت قبول، به منظور ما جامانده ها هم دعا کنید کـه سخت محتاجیم.